In Hardenberg is zaterdag 25 februari door de Sallandruiters weer een slipjacht gehouden. Een spectaculair gezicht met al die ruiters in speciale kledij. Uiteraard hoort er nog een meute honden bij om het spoor te volgen.
Voor de slipjacht was het zaterdag perfect weer. Het was droog, de zon scheen en het belangrijkste: de weilanden waren niet te nat. De start was om 13.00 uur bij Clara Feyoena Heem. Vanaf daar was een kunstmatig vossenspoor uitgezet. De honden zijn getraind om dit spoor te volgen zodat de ruiters weten waar ze langs moeten om de ‘vos’ te vinden.
Het spoor leidt de meute, de equipage en de ruiters door het lokale landschap, zoals een vos dat ook zou doen. Daarbij moeten ze natuurlijke hindernissen overwinnen zoals greppels, omgevallen bomen, sloten en heggen.
Een slipjacht bestaat uit drie runs van zeven kilometer. Op de kaart staan de drie routes rond Hardenberg afgebeeld. Na elke run werd er telkens gerust bij de Distelbelt in Diffelen.
Honden even spoor bijster
Tijdens deze slipjacht kregen een paar honden lucht van hazen die in het veld liepen. De honden gingen met grote snelheid achter de hazen aan. Een ruiter moest er met grote snelheid achteraan om de honden terug te halen en ze weer op het ‘vossenspoor’ terug te zetten.
Wat is een slipjacht?
De slipjacht is een nabootsing van de oude traditie van de parforce jacht. Een gedisciplineerde grote groep van Engelse foxhounds, de meute, volgt in het buitengebied in Nederland een door sliptrekkers gemaakt kunstmatig vossenspoor van enkele kilometers.
De zogenaamde Master Huntsman leidt de slipjacht, waarbij hij wordt geassisteerd door enkele geoefende ruiters en amazones. Zij worden op enige afstand gevolgd door deelnemers, gekleed in klassiek ruitertenue. De honden en paarden worden het hele jaar door getraind en daags voor de jacht wordt gekeken of ze in goede conditie zijn voor de slipjacht.
Na de derde run krijgen de honden als beloning een koeienpens. Daarna wordt de jacht afgesloten met het spelen van jachthoornmuziek.
Geschiedenis en ontwikkeling
De slipjacht dateert uit het begin van de 19e eeuw en komt uit Engeland, vandaar dat Engelse namen en signalen worden gebruikt. Oorspronkelijk, in Engeland, werd de slipjacht gebruikt om de snelheid en de behendigheid van de honden te testen. Er werd niet op dieren gejaagd, uitsluitend op een kunstmatig getrokken vossenspoor.
Sedert de 19e eeuw reden vooral cavaleristen in Nederland slipjachten om hun rijvaardigheid in ‘onverkend terrein’ te testen en vergroten. Er werd een meute Engelse foxhounds verkregen en ondergebracht bij de Rijschool in Amersfoort.
In 1919 werd de Nederlandsche Jachtvereeniging opgericht. In november van dat jaar werd de eerste NJV slipjacht verreden op de Leusderheide. Er namen 150 ruiters aan deel. In 1924 verleende H.M. Koningin Wilhelmina de vereniging het predicaat Koninklijk. De afgelopen jaren heeft de Vereniging zich actief ontwikkelt waarbij opgemerkt kan worden dat terreinen steeds meer naar het Oosten van Nederland opschoven en steeds meer rekening wordt gehouden met aanwezige flora en fauna waar de slipjacht wordt georganiseerd. De wetgeving hierover wordt nauwlettend gevolgd. In de loop der jaren hebben zich steeds meer vrouwen aangemeld als lid van de vereniging, die voorheen voornamelijk uit mannen bestond.
Tekstverwerking: Tineke Eilander, Omroep NOOS
Foto’s: Jeroen Eilander en Bas Schipper, Omroep NOOS
